مروری بر رمان برف سیاه اثر میخائیل بولگاکف اکراینی(دوره شوروی) و ترجمه احمد پوری

میخائیل بولگاکف در واپسین سال‌های قرن نوزدهم میلادی در شهر کی‌یف اکراین زاده شد. وی در رشته‌ی پزشکی تحصیل کرد اما از علاقه‌اش به نوشتن و ادبیات دست نکشید. پس از اتمام دانشکده‌ی پزشکی به خدمت سربازی رفت و به عنوان پزشک به روستای نیکلسکی اعزام شد و در آنجا بود که نخستین مجموعه داستان خود را با نام یادداشت‌های پزشک روستا نوشت. در سال ۱۹۲۰ و پس از یک دوره‌ی سخت بیماری تیفوس، بولگاکف تصمیم گرفت پزشکی را رها کند و به فعالیت‌های فرهنگی بپردازد و حاصل این تصمیم او هفت رمان و داستان کوتاه و تعدادی نمایشنامه است. اغلب آثار بولگاکف در شوروی پس از انقلاب درگیر سانسور و توقیف شد. وی در سال ۱۹۳۲ نمایشنامه زیر یوغ ریاکاران را نوشت که در مورد روزهای پایانی زندگی مولیر و رنجیدگی او از حسادت اطرافیان است. نمایشنامه از آغاز تا اجرا با کارشکنی‌های بسیاری روبرو شد و پس از چهار سال تمرین و هفت روز اجرا توقیف شد. توقیف نمایشنامه موجب خشم و رنجیدگی زیاد او شد و حاصل این خشم و رنجیدگی نوشتن رمان برف سیاه بود. بولگاکف در رمان برف سیاه با زبانی کنایه‌آمیز تجربیات خود را از نوشتن این نمایشنامه و همکاری با تئاتر مسکو شرح می‌دهد.

"برف سیاه حدود ۲۵ سال پس از مرگ بولگاکف در شماره‌ی ماه آگوست ۱۹۵۶ مجله‌ی ادبی نووی میر در شوروی با نام رمان تئاتری چاپ شد."